Toch een Carnet?

Ik stond weer op een camping bij Canberra.
Ik had een oplossing gevonden om de Subaru toch naar Nederland te rijden.
Ik zou de auto rechstreeks naar Singapore laten brengen.Dat was nog goedkoper ook.Vraag me niet hoe dat kan.
Ik zou dan de Indonesiesche eilanden overslaan.Wat tijd en geld bespaarde.

Daarom stond ik dus weer op die camping bij Canberra.
De avond vóór het inleveren van de formulieren ging ik nog even kijken voor een vliegticket naar Singapore.Toen ik met de voorbereidingen afgelopen zomer bezig was kostte dat 100€.
Nu kon ik er geen een vinden onder 450€!Dat was een tegenvaller.
Ook nog even met de veschepingsmaatschapij kontakt opgenomen om te horen te krijgen dat het verschepen bij góéd weer twee weken zou duren.
Tja,en toen ik mijn agenda erbij pakte bleek algauw dat ik met een paar data in de knoop zou komen.O.A.Het maken van de Carnet 2weken.
5000 km. rijden naar Darwin en dan nog op tijd zijn voordat mijn visum
verlopen zou zijn .Dus dat zou al stressen worden vóórdat ik zelfs maar vertrokken was.Dat waren voor mij de druppels die mijn emmer deed overlopen.
Toen kon ik er op de een of andere reden wel vrede mee hebben.
Dus toch niet.Jammer en dus verder gaan met het genieten van Australie.
Ik ben dus van Canberra naar Melbourne gereden en ik heb daar de beroemde Atlantische Kustweg gereden.Van deze weg zeggen ze dat het de mooiste weg is van Australie is.Al is hij reletief kort.(300 km.)
Het was inderdaad een prachtige weg!Aan de rechterhand had je geweldige regenwouden met manshoge varens en die vervellende bomen en aan de linkerhand prachtige kleine strandjes met wit zand en echt blauw water.(maar het was toch maar 19 graden.Te koud voor mij!)

Na weer van deze beroemde weg naar Sydney te rijden ben ik wat slapen betreft dikwijls op een parkplaats gestopt.Als je wat verder van de kust je route hebt zijn er maar sporadisch kampings.
Niet ik dat zo'n ramp vind hoor.
Op een nacht stond ik op een hele grote parkeerplaats waar ook vrachtwagens mochten staan.Op een gegeven moment werd ik wakker en hoorde een paar ontploffingen.Toen ik naar buiten keek(het was op de parkeerplaats stikkedonker)zag ik een hele grote vuurzee.Omdat het zo donker was kon ik niet inschatten of het ver weg was of niet.Ik ben noch nooit zo snel mijn auto uit gekomen zeg.En het erge was dat het de hele dag gestormd had en alles kurkdroog.
Wat was er gebeurd?Een Russische chauffeur lag in zijn auto te slapen toen er op de een of andere manier brand in zijn auto was onstaan.
Ik had geluk dat de wind de andere kant op stond.De chauffeur hebben we wakker moeten waken.Ja,echt waar!Ondertussen was het bos ook al aan het branden geraakt en stond alles in lichterlaaien.
Ik weet niet waar ze zo snel vandaan kwamen maar in een mum van tijd waren er 6 brandweerwagens.Ze probeerden eerst die vrachtwagen te blussen maar in de bagageruimt ging her vuur iedere keer weer aan.
Toen ze hem eindelijk open gebroken hadden bleek de wagen echt helemaal tot de nok toe vol te zitten met chocolade keokjes,Pizza's en crackers en dat soort spul.Maar het leek wel of ze die wagen helemaal vol geperst hadden!
Wat de bosbrand betreft hadden ze het vuur gauw onder controle
want het brandde richting de snelweg.Dat was dus een barriere die het vuur moest nemen .En laat nou net de wind helemaal gaan liggen zeg.
Met die chauffeur hebben ze niets gedaan.Die lieten aan z'n lot over.Als er geen gewonden zijn komt er ook geen politie aan te pas.De volgende ochtend was hij nog steeds daar.De uitgebrande truck zijn ze wel al gauw op komen halen.En hoe dat verder afloopt?Ik weet het niet maar ik was blij dat ik mijn engeltje nog steeds op mijn schouder had.

Nog een bewijs van mijn beschermengeltje.
Die dagen heeft het dus heel hard gestormt.Je zag de vrachtwagens over de weg zwalken.Op een gegeven moment werd de lucht heel anders van kleur.Net of er een muur op je af kwam.Ik kwam op een smalle brug af waarvan ik opeens het eind niet meer kon zien.
Er kwam over de brug een hele muur van zand,stof aanrollen!
Ik ben maar even voor de brug in de kant gaan staan wat dit was gewoon blind rijden.En wat kwam er met die zandstorm nog meer over de brug.?Juis,een kanjer van een vrachtwagen.Die was door stofstorm helemaal aan het oog ontrokken.Dank je wel engeltje!

Nu ben ik dus weer richting Sydney op aan het gaan en dat doe ik door de Passific Hway te volgen.Dit is ook weer een prachtige bochtige weg die langs de kust en door de dorpen gaat.
Het is nog zo'n 1000 km.rijden en die kan ik lekker op mijn gemak doen.
Die reis die ik zou ondernemen ga ik als ik thuis ben nog eens rustig overdenken.Ik heb de jongens al een beetje ingeseind met de gedachte dat ik hem dan volgend jaar ga doen.Ik ga in ieder geval de volgende winter weer naar Australie.Dan doe ik de westkust en de zuidwestkust.
Die moeten ontzettend ruig en niet toeristisch zijn.
En ik heb deze eerste keer een hoop geleerd!

Ik ga nu proberen een paar foto's mee te sturen.

Gr.Peter.